sobota, 27 grudnia 2014

Dzień po imprezie czyli o sposobie na kaca | PORADNIK, SPOSTRZEŻENIA

masowanie skroń przy bolącej głowie
Za niedługo czas sylwestrowy. Większość do petard i tańców spożyją alkohol a zabawa do samego rana spowoduje, że nie skończy się na jednym głębszym. Niby nic, jak co roku, rano będzie kac i będziemy próbować wszyscy spać ... Tu jednak każdy z nas ma pole do popisu. Postanowienia noworoczne, planowane zmiany można zacząć już 1 stycznia od zlikwidowania kaca po sylwestrowej zabawie. 

Ale jak to zrobić?

1. Pierwszym i pewnym sposobem jest nie doprowadzić do powstania kaca. Należy w dniu planowanego spożycia zmienić plan na niespożywanie alkoholu, a lampkę szampana zamienić na szklankę soku pomarańczowego.

2. Małe ilości spożycia.
Na lewą nóżkę i na prawą nóżkę nie spowoduje u nas bolącej głowy i całodniowej zamuły dnia następnego. Jeden może wypić jeszcze trzy, inny musi odejść na bok przy następnej kolejce. Ten sposób można wykorzystać znając swoje możliwości, jednak pod warunkiem, że warunki nie odbiegają od "normalnych" (np. sprawa niespania przez ostatni tydzień).


3. Spożywanie jednego rodzaju - nie mieszanie. Mieszanie piwa i wódki nie wyjdzie na dobre, to wiemy jednak w gąszczu propozycji tracimy kontrolę. Warto trzymać się tej zasady by rewolucja żołądkowa w organiźmie nie przybrała kolosalnych rozmiarów.

3. Ograniczenia nie są modne. Smaki przychodzą z pierwszym i drugim a brak blokady daje się we znaki. Maksymalnie impreza kończy się automatycznie, a pierwsze otwarcie oczów po wiąże się z sklejaniem wydarzeń z minionej nocy. Głowa boli, pojawiają się wyrzuty sumienia (tzw. kac moralny), a częste przemieszczanie się do ubikacji wywołuje efekt helikoptera. W tym punkcie należy wyróżnić następujące sposoby:

   - Na kaca najlepsza jest praca. Ciężka praca, spowoduje lepsze samopoczucie.
   - Herbata z cytryną. Herbata z cytryną w dużych ilościach wykazuje działanie ściągające i pomocne  w leczeniu objawów nadmiernego spożycia.
  - spożycie mleka, barszczu czerwonego czy soku pomidorowego, picie wody w dużych ilościach,



Sposobów jest mnóstwo a głowa boli tak czy tak. Kulturalne i limitowane spożycie okazują się najlepszym rozwiązaniem problemu kaca, a powyższe sposoby mogą jedynie pomóc a nie ściągnąć efektu dzień po imprezie. Odradzam ostatni sposób na kaca - nie dopuścić do kaca - kontynuowanie spożycia może skutkować w późniejszym terminie kaca kilkodniowego i zagrożenie utraty życia lub zdrowia.

sobota, 6 grudnia 2014

Cywilizacja śmierci | BEZ OGRÓDEK

Cywilizacja śmierci zaczyna przybierać niebotyczne rozmiary. Ludzi "bez serca" z obojętnością w oczach przybywa, a na zachodzie kontynentu ciężko znaleźć prawdziwego człowieka. Przedstawiam nagranie z Janem Pawłem II o Europie i europejskości, o Polsce w Europie, która nie musiała wchodzić do Unii Europejskiej by być w Europie, a pod nim kilka obrazów cywilizacji śmierci widzianej oczami artysty Zdzisława Baksińskiego. Czy to tylko niedostatek 21 gram czy coś więcej?

Gorzka prawda, cóż czasem i jest gorzka ...






wtorek, 11 listopada 2014

Dzień Niepodległości 11 listopada | TRADYCJA, ŚWIĘTA


Dziś Dzień Niepodległości. 

Na pytanie co świętujemy każdy obywatel bez zająknięcia odpowie o roku 1918 i marszałku Piłsudkim. Doda frazesy o wolnej Polsce i z uśmiechem na twarzy przyzna, że dzięki tym wydarzeniom żyjemy teraz w "wolnej Polsce" wodząc wzrokiem wokół siebie na dowód swobody, wolności i niepodległości.

Polacy wchodzą z kotylionami. Biało czerwone kółka przypięte ( a jak) na prawej piersi zdają się dumnie wyrażać patriotyzm i szacunek dla Polski. Wspólne spotkania, uśmiechy, wizytacje miejsc szczególnych, składanie kwiatów i przemowy rządzących to stałe i nieodzowne elementy tegoż dnia.
Po miastach idą marsze. Flagi, transparenty wiją się na wietrze a piosenki idą wtór. Marsze dzielą się na oddzielne zorganizowane grupy. W wolnej demokratycznej Polsce jest prawo do wyrażania swoich poglądów i każda z grup korzysta z niego. Ci na lewo, ci pośrodku, ci na prawo.

Tydzień wcześniej:
- Ach ta Unia ...
- E tam narzekasz, ja jestem Europejczykiem i jestem za jak najsilniejszym związkiem w ramach Unii.
- A co z naszymi przodkami, którzy oddali krew za niepodległą Polskę ?
- A czego ci brakuje, pewnie by się cieszyli, że jesteśmy częścią Europy, mamy wolność prasy, medii, wyborów, poglądów, jest wolna gospodarka ... jest wolność i cały czas stajemy się coraz nowocześniejsi  w ramach naszego państwa.

Stany Zjednoczone Europy ?

Pytania adkontekstowe:
- Czy za taką Polskę walczyli rodacy?
- Czy jesteśmy krajem suwerennym?
- Czy w obliczu konfliktu staniesz bez szemrania i chycisz za broń w ramach wojska państwa polskiego czy jednak zdecydujesz się na partyzantkę?
- Czy Polska jest Polską?
- Czy granice państwa oddają rzeczywisty stan posiadania ziem polskich przez Polaków (a może właścicielami nie są Polacy) ?

Odpowiedź mimochodem:
- Tylko narzekacie, a wystarczy że zagłosujecie i zmienicie rządy ... Jest demokracja.

Przekazywanie Polski
Przekazywanie Polski idzie w pokoleniach w rodzinie. Dodatkowo szkolnictwo powinno uzupełniać kształcenie w tym wymiarze, jednak rodzina jest na pierwszym miejscu. Niepodległość polską odzyskało pokolenie, które urodziło się w czasie zaborów, bez swojego państwa jednak walczyli o coś co im zostało przekazane, co mieli zakorzenione w środku. Czy obecnie przekazujemy Ojczyznę dzieciom? Czy szybsze zwijanie dzieci do szkoły (zmniejszenie wieku szkolnego) jest pozytywne w tym aspekcie? Co ty zrobiłeś?

- wystarczy być człowiekiem z narodu polskiego i żyć.

Ja cały czas myślę sobie:

"Żeby Polska była Polską" idąc po hiszpańskie ziemniaki do carrefoura, tankując paliwo na shellu i podjadając kukurydze GMO ze Stanów Zjednoczonych. Wszystko odbywa się w przyjemnej atmosferze, na pierwszym piętrze w bloku, gdzie moje stopy nie mają szansy na dotknięcie ziemi ojczystej, a gdzie przy spacerkach dotykają ziemię, która do Polaków nie należy.

Jednak pralka Frania w piwnicy przypomina mi, że dobre bo polskie. I piosenka na koniec :)



niedziela, 26 października 2014

Jakie auto kupić? | DOPASOWANIE SAMOCHODU DO SIEBIE


Prawo jazdy jest, można dołączyć do grona zmotoryzowanych w tym większym wydaniu. Kupno samochodu to pierwszy krok. Przy kupnie samochodu czynnikiem dominującym są pieniądze. Ile możemy wydać na 4 kółka, jakiej granicy cenowej nie przekroczymy, to pytania, które wysuną się na pierwszy plan. Ktoś mógłby pomyśleć, że zostaje skazany na samochody drugiej kategorii przez stan swojego portfela, jednak nie jest tak do końca.

Upodobanie (marka i model, moc).
Przy wyborze samochodu musimy wsiąść pod uwagę różne sprawy. Po pierwsze jaki nam się podoba, w jakim czulibyśmy się dobrze i który samochód pasuje do naszego charakteru. Jedni lubią samochody szybkie, podrasowane, z tuningiem inni wersje spokojniejsze, jedni mają wy-preferowane marki i modele a inni stawiają na modele miejskie - marketowe. Obecnie na rynku można śmiało wybrać samochód używany w przystępnej cenie, który spełni nasze wyobrażenie przemieszczania się własnym koniem mechanicznym.

Paliwo i spalanie.
Kupię auto i będe się na nie patrzył bo nie stać mnie na paliwo. Najpopularniejsze są auto benzynowe, a pierdzące diesle po skokach cen ropy tracą na atrakcyjności. Istnieją również konstrukcje gazowe LPG, które dają szanse na tańsze jeżdżenie. Warto przyglądnąć się spalaniu danego silnika, auta - pożeracze paliwa odrzucić, gdyż nie spełni funkcji przyjaznej ekspoatacji.


Przebieg.
Z przebiegiem na pierwszy rzut oka wydaje się być sprawa prosta. Im większy tym gorzej. Od 200 tyś. wzwyż auto przypomina pojazd jadący do pobliskiego złomowania i powoduje nerwowe kliki na aukcjach cofania do poprzedniej strony. Powoli, spokojnie. Nie wszystkie auta przeznaczone są do małych przebiegów. Wiele aut jeździ po 300 tyś. - 500 tyś. , mają się dobrze a kto wie czy za kilka lat nie dobiją do symbolicznego miliona. Auta miejskie raczej nie posiadają takich walorów, są to wersje konsumpcyjne przeznaczone na użytkowanie czasowe aż do ponownego zakupu nowszego modelu miejskiego.  Nie omieszkam wspomnieć o mercedesach. Jak się mówi auto produkowane jest na milion kilometrów przebiegu, chodzi głównie o motor konstrukcji niemieckiej znajdujący się we wnętrzu samochodów, w którym nawet śrubka została dopasowana optymalnie do reszty.

Rocznik.
Stare auta są gratką dla dusz kolekcjonerskich. Na zakup takowych aut decydują się ludzie, którzy mają zamiar własnymi rękami wprowadzać reperki, konstrukcje czy ulepszenia. Jednak nie ma co ukrywać im nowsze auto, zazwyczaj mniej napraw. Mówi się, że auta salonowe dają komfort jazdy bez napraw na ok. 5 lat (słyszałem też o 10;)).



Stan.
Tu należy zwrócić uwagę na takie rzeczy jak: rdza, silnik (czy istnieją jakieś wycieki oleju), sprawność urządzeń elektronicznych i mechanicznych, stan nadwozia, karoserii, ogólny przegląd techniczny (warto udać się z autem do mechanika o poradę), jazda próbna, opony, rejestracje, kto był właścicielem.

czwartek, 9 października 2014

Błędne koło, pętla kłamstw | CIEKAWOSTKI, SPOŁECZEŃSTWO

błędne koło z otoczką fioletową
Mówi się, że kłamstwo ma krótkie nogi i że prawda zawsze wyjdzie na wierzch. Największe brudy wychodzą jak gówno spod śniegu, o tym wiemy i jest to dla nas prawdziwe. Jednak istnieją przypadki kiedy stek kłamstw, fałszu i błędów powoduje wpadnięcie w pętle, która wykonuje się w nieskończoność. Można nazwać tą sytuację błędnym kołem.

Na czym to polega?

Podam przykład bardziej bliższy naszemu postrzeganiu świata. Mianowicie np. ktoś stwierdzi, że zapalniczka jest słoniem. Pewna grupa ludzi zacznie mieć wątpliwości i pojawi się pytanie jest słoniem czy nie jest słoniem. Na podstawie tego kłamstwa będą się rodzić następne. Liczne wytłumaczenia, potencjalne argumenty na to, że zapalniczka jest słoniem zrobią pierwszą otoczkę pierwszego kłamstwa. Bez szybkiej reakcji, zatrzymania tegoż toku sprawy pojawią się następne kłamstwa, budowane na poprzednich, a nawet na początku dające zgubną nadzieje, że gówno nie wyjdzie spod śniegu. W przypadku gdy większa grupa zaakceptuje fałsz robi się dosyć przyjemnie a fałszywe miliony stwierdzeń nie kują w oczy. Jednak pojawia się problem gdy śnieg zaczyna topnieć. Przychodzi prawda, która jest tylko jedna i powoli odsłania fałszywy świat fałszywym ludziom. M.in. może wyjść że "potencjalny słoń" nie porusza się, nie jest ssakiem, nie ma trąby, a wszystko wskazuje na to, że jest zapalniczką. Miliony kłamstw w sprawie zapalniczki - słonia zaczynają wyglądać blado w świetle prawdziwym, a ich ilość i "utopienie" członków grupy w fałszu powoduje produkowanie następnych kłamstw. Kłamstwa te z kolei zaczynają być absurdalne, nie spójne, a wszystkie inne wykluczają się nawzajem. I tak kręci się kółko a na czele widnieje pytanie:

"Jest zapalniczką czy jest słoniem ?"

Odpowiedź zdaje się być nie do przezwyciężenia a błędne koło toczy się bez ustanku.

Jak to wyłączyć? Czy da się naprawić?

Tak, da się w teorii, należy przyjąć prawdę i mówić prawdę. Automatycznie wszystkie miliony kłamstw zostaną nie aktualne a prawdziwe zdania nie mają tendencji do zapętlania się lecz są zdaniami prawdziwymi. Jednakże w praktyce błędne koło jest błędnym kołem, a pętla wykonuje się cały czas ... Może reset? Chwilowa ulga po wyłączeniu zaczyna znowu odchodzić gdy program uruchamia się ponownie i zatacza nowe błędne koło ... Jeśli jednostka jest fałszywa to prawdy nie będzie mówić czyli nie wyjdzie z błędnego koła swoich kłamstw.


poniedziałek, 6 października 2014

Żarówki vs świetlówki - światło neonu | SPOSTRZEŻENIA, CIEKAWOSTKI

żarówka kontra "wijąca się" świetlówka
Polska pełną gębą w Unii Europejskiej. Dyrektywy unijne działają w pełni, kolczykowane krowy czy jajka z własnymi pieczątkami stają się standardem a ogórki mają swój idealny kształt. Jak wszystko to wszystko, oświetleniu też się dostało.  Nasze poczciwe żarówki zostały wyparte przez świetlówki energooszczędne z racji ograniczania emisji dwutlenku węgla do atmosfery. Żarówki działają na tzw. żarniku, który żarząc się daje światło, natomiast świetlówki świecą niejako gazem znajdującym się w środku świetlówki.  Oszczędność jest spora, wyższa cena urządzeń do oświetlania zwraca się po dłuższej chwili a rachunki za prąd maleją znacznie po przestawieniu się na światło neonu.

Sprawa czytania książek.
Przypominam sobie czasy kiedy na szkolną klasówkę zaświecałem swoją 80-tke tradycyjną a przyjazne światło oświetlało mi tekst w podręczniku. Dłuższe wieczory jesienno-zimowe stawały się czymś przyjemnym, z zaświeconą lampką, skłaniały do czytania książek, a nawet poleniuchowaniu na kanapie i rozmyślaniu o niebieskich migdałach. Obecnie zauważam iż światło świetlówek nie sprzyja sprawnej nauce, czytaniu czy przebywaniu w pomieszczeniach a wręcz napawa myślami o prosektoriach czy o terrariach dla wężów. Zamknięci w neonowej klatce odchodzimy od prawdziwych czynności, naszych zainteresowań a zamiast przebywania wieczorem przy lampce wybieramy alkohol lub szybsze położenie się do spania.

Żarówki do transportu wodnego
Polak potrafi i na tym polu pokazał swoje umiejętności zaradcze. Ostatnio w sieci marketowej znalazłem żarówki do transportu wodnego - te nasze żarówki z żarnikiem w środku, wypełnione próżnią a dające nasze upragnione wieczorno-nocne oświetlenie. Produkt nie jest do użytku domowego (tylko do transportu wodnego), napisy rosyjskie świadczą, że żarówki również mają branie w Rosji, a dostępność w osiedlowym markecie śmieje się z nowej świetlówki szerokim uśmiechem... Tak więc kto posiada jakikolwiek transport wodny lub w swoich myślach wybiega w takież posiadanie może udać się do sklepu po żarówkę do transportu wodnego :) ...

A ty jakie światło wolisz: stare żarnikowe czy nowe świetlówkowe ?

niedziela, 14 września 2014

Leśny przyjaciel | ROBOTYKA, SPOŁECZEŃSTWO

- Mamo kup mi psa.
- Nie.
- Mamo a może kota będę mógł mieć?
- Nie.

Czasy gdy rodzice odmawiają swoim pociechom posiadania swojego pupila powoli zbliżają się ku końcowi. Nowa technologia i gałąź robotyki otwiera wiele nowych możliwości w tym aspekcie. Sprawy wychodzenia na podwórko, czy niesubordynowanego zachowania zwierzaka zostaną rozwiązane, a w przypadku braku chęci przebywania z nowym przyjacielem istnieje opcja wyłączenia czworonoga i pozostawienia go w garażu. Roboty wchodzą w nasze życie a dzieci najbardziej ochoczo patrzą na co nowe modele szczekających piesków, warujących i proszących o kość z magnesem w środku. W fazie testów, narazie na potrzeby wojskowe jest Big Dog (z agencji DARPA), duży pies, który pomoże ci odciążyć twój bagaż, a wyprawy samotne w leśne pagórki nie będą już strasznym przeżyciem.




W moim odczuciu możliwym jest również stworzenie robotów - mieszkańców lasu. Będą one monitorować stan ściółki leśnej, patrzeć na poziom wód, liczyć populację zwierząt, a by nie odstraszyć przydrożnego grzybiarza będą obudowane w super skórki, dzięki którym nie będą odbiegać od standardowej sarny czy kuny leśnej. Oczami wyobraźni jestem tuż tuż bo w roku 2050, gdzie roboty będą nam pomagać, będą za nas robić a my będziemy leżeć i pachnieć.

środa, 10 września 2014

Efekt Pawłowa - odruchy bezwarunkowe | PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA

otwórz umysł, zobacz co siedzi w środku
Iwan Pietrowicz Pawłow - rosyjski fizjolog, laureat Nagrody Nobla. Ten Pan dokonał ciekawych odkryć podczas swoich badań. Mnie bardzo zainteresował tzw. efekt Pawłowa. Badanie polegało na podawaniu psom posiłków wraz z towarzyszącym temu podawaniu dodatkowego bodźca : dźwięku czy światła. Zgodnie z oczekiwaniami psy podczas posiłku wydzielały ślinę, jednak jak wykazało badanie po samym bodźcu dodatkowym (dźwięku czy świetle) bez podania głównego bodźca - posiłku psom zaczęła cieknąć ślinka.

Odkrycie Pawłowa szybko przeniosłem na grunt ludzki i zauważyłem, że mamy sporo bodźców na które reagujemy zgodnie z efektem Pawłowa. Najprostszy przykład to mój ulubiony "podgląd" bigosu. Mama po zrobieniu bigosu daje znać, że jest gotowy, a moja ślinka zaczyna się delikatnie uaktywniać. Po przejściu do kuchni i wykonaniu czynności podniesienia przykrywy z gara efekt Pawłowa osiąga apogeum a skwaszenie mojej jamy ustnej przybiera fizycznej postaci.

Niektóre efekty pojawiają się w pewnej grupie społecznej. Call-centerowcy po kilku miesiącach pracy nawet w domu na dźwięk telefonu, analizują profil klienta wybierając potencjalnego rozmówcę pod gatkę z kołudrą z puchu wielbłądziego lub z garnkami antypoślizgowymi.W autobusach występuje efekt Pawłowa tyczący się młodszej grupy ludzi i związany z nowymi technologiami. Delikatna wibracja, dźwięk powoduje szybkie ruchy ręki - macanie kieszeń, torebek oraz smyczy w celu sprawdzenia  swojego telefonu (przy czym dochodzi często do zderzeń głową pasażerów stojących obok siebie). Inne słówka w temacie które warto wymienić to borowanie starą maszynką na pedało u dentysty, matematyka dyskretna, windows vista.

Ogólnie warto przyglądnąć się swoim wyuczonym odruchom bezwarunkowym i podzielić się nim pod tym postem. Niech praca Pawłowa ma swój dalszy ciąg. Przestrzegam przed dojściem do stwierdzeń, że moim efektem Pawłowa jest życie, gdyż w tym przypadku nie ma bodźca dodatkowego.

wtorek, 9 września 2014

Proceder przestępczy w internecie | HACKING, WYŁUDZENIA

potencjalny blogger - triggerowiec
W świecie nowych technologii pieniądze szybkim strumieniem przenoszą się do internetu. Przy pierwszych rzeczowych obserwacjach dochodzimy do wniosku, że zarabia się poprzez reklamy. Umieszczanie banerków, linków, reklam Google Adsense, Adkontekstów. Wszystko ładnie wygląda, jednak większość reklamodawców płaci za kliki w reklamę ... I tu robi się problem. Można by poświęcić mnóstwo czasu na zgodne z prawem działania mające na celu ulepszenie naszej strony czy bloga, pozycjonowanie go oraz przedstawienie informacji w nim zajętych w sposób przystępny dla potencjalnego użytkownika (czytaj potencjalnego klikacza w reklamy). Im więcej wejść tym możliwość klika większa, więc wiemy na czym to polega i jak ciężka to praca...

Ale chwileczkę... !!!
Istnieje również nie zgodna z prawem działalność w tym temacie, którą potępiam i odrzucam na wstępie. Chodzi o klikanie nie przez człowieków, w sposób nienaturalny, sztuczny.

Przykładowa konstrukcja.
Cały system zorganizowanej grupy przestępczej oparty jest o działanie triggerów. Są to konstrukcje w Java Script symulujące kliknięcie po stronie użytkownika (z przeglądarki). Oczywiście najprostsze zastosowanie nie miałoby tutaj miejsca. Tworzone są specjalne nieczytelne kody w js zamieszczane w zewnętrznych bibliotekach, najczęściej w plikach tzw. 'min' (o zlanym kodzie), podrasowane mieszarkami kodu. Sam trigger też skrzętnie ukrywa się w gąszczu kodu, innych działających zgodnie z prawem triggerów, a TEN NAJWAŻNIEJSZY KLIK odbywa się nie w element css na stronie a w określone punkty ekranu (współrzędne). Triggerowe kliki oczywiście nie wskakują cały czas, a odpowiednie funkcje ładnie udają naturalny ruch i prawdopodobieństwo kliku. Ważnym aspektem w przestępczej działalności polegającej na oszustwie systemu (głównie Adsense) jest posiadanie sporo serwerów PROXY, nie udostępnionych dla większej grupy internautów, a które pomagają w utrzymaniu rozmaitości IP. Najlepiej by serwer mający odpowiednie skrypty znajdował się dosyć daleko (może serwery francuskie .... ) i nie wzbudzał podejrzeń.

Tak w skrócie przedstawiam ową możliwość działań ZGP (zorganizowanych grup przestępczych), które niczym klonowe facebooki odprowadzają miliardy złotych z systemu reklamowego.

poniedziałek, 25 sierpnia 2014

Bary mleczne - smacznie, przyjemnie z kubkiem kakao na śniadanie | KUCHNIA, SPOŁECZEŃSTWO

wnętrze baru mlecznego
Bary mleczne, pierwsze co przychodzi na myśl to relikt przeszłości, wizytówka PRL-U , a łyżka przyczepiona łańcuchem do stołu w Misiu przemyka nam przed oczyma. Jednak wnikając w temat zaczyna bardziej przyjaźnie patrzeć na tą formę gastronomii a nawet śmiem twierdzić zajmuje w znacznej części społeczeństwa ważny punkt w codziennym rozkładzie dnia.

Bary mleczne urzekają swoim wystrojem. Znajdują się tam lady, obok lodówka z sałatkami, z bułkami, wspaniałym personelem składającym się z pań gotujących i obsługujących ubranych najczęściej w białawe chałaty, ze stolików pokrytych ceratą lub bez pokrycia, sztucznym kwiatem gdzieniegdzie widocznym z racji niesprzyjających wywiewów kuchennych płynących z serca barów mlecznego - z zaplecza kuchennego.

Dobre jedzenie to dobra reklama dla barów mlecznych. Oczywiście nie wszystkie pozycje są wykwintnie smaczne, ale te, które schodzą na bieżąco i cieszą się dużą popularnością wśród barowiczów można brać w ciemno. Trafnymi punktami są zawsze: bułka z pastą jajeczną, jajecznica, zupa dnia (grzybowa, pomidorowa) , fasolka po bretońsku, bigos, schabowy z ziemniaczkami i buraczkami oczywiście - pierogi ruskie. W sezonie możemy liczyć na makaron z truskawkami i pierogi z jagodami. Osobiście odradzam branie wynalazków jak dewolaje czy gdzieniegdzie wprowadzone kebaby, gdyż można spotkać się z smakiem 4 użycia oleju, lub mieć wrażenie przechowywania takowych specyfików przez okres budzący wątpliwości. Bary mleczne oferują szeroką gamę napojów od herbatki z cytryną podanej na szklanym, przezroczystym spodku po różnobarwne kompoty (wiśniowe) aż po śniadaniowe ciepłe mleko czy kakao.

Atmosfera w tego typu jadłodajniach jest bardzo luźna, nie musimy czuć się skrępowani i sztywni jak we francuskich restauracjach, a pan w kufajce i z czapką niewidką budzi sympatię. Stali barowicze to zazwyczaj studenci, żywiący się podczas sowjego pobytu w uniwersyteckim mieście w ten sposób, ludzie starsi , dla których gotowanie obiadków dla jednej osoby mija się z celem. W niektórych barach funkcjonują tzw. bloczki, często ludzie bardzo biedni czy też bezdomni po zdobyciu owego bloczku z dumnie podniesioną twarzą proszę donośnym głosem: fasolkę po bretońsku raz. Czasy gdy pani rzucała talerzem z zupą pomidorową i wołała: Pomidorowa minęły, obecnie kultura w tym miejscu a nawet cisza towarzysząca konsumpcji stawia czoła największym standardom światowym.

Zauważyłem również, że w krakowskich barach mlecznych pojawiają się młodzi turyści zagraniczni, raczej z chęci zobaczenia i poznania niepowtarzalnego klimatu niż zjedzenia sobie fury pierogów ruskich z smażoną cebulką.

Sprawa wymierania i likwidacji barów mlecznych po głębszym zastanowieniu jest bardzo poważna. Potencjalne zlikwidowanie owych gastronomii mogłoby wywołać nieoczekiwany bunt społeczny, rękoczyn a nawet marsz na Warszawę. Wydaje mi się, że władza doskonale to rozumie, przynajmniej w Krakowie, dopłacając do interesu i trzymając tym społeczeństwo w ryzach. Brakuje trochę reklamy owych barów, na pewno obok Wawelu czy Rynku byłyby wabikiem dla turystów z zagranicy.

Pan Mieciu w podróży z lotniska | POLSKA, SPOŁECZEŃSTWO, CZŁOWIEK


polskie chłopaki w PRL-U
 Powrót samolotem z Francji na Balice. Odprawa, za samo rozsuwającymi się drzwiami oczekujący przybyszów ludzie z karteczkami z imieniem. Chwila euforii towarzysząca wejściu na drugą stronę lotniska, brakuje tylko czerwonego dywanu. Każdy z każdym rozmawia, kwiaty, szum przesuwających się na kółkach walizek. Jesteśmy w Polsce, obcokrajowcy nie mogą się doczekać zwiedzania miasta.

Mniej zamożni udają się do autobusu, który dowiezie ich do centrum. Pierwsze problemy z  zakupem biletu w automacie pokonane, autobus wygląda nieźle, jest klimatyzacja, a miejsce dla niepełnosprawnych widać jest tu już standardem. Ruszamy. Przejeżdżamy przez małe miejscowości podkrakowskie, ludzie obserwują przy drogowe posesje, ładnie przystrzyżone trawniki, domy, które świadczą o wielkim skoku cywilizacyjnym wolnej Polski. Gdzieniegdzie w oko wpadają stare domy, które świadczą o pozostałości brudnej, biednej i dzikiej Polski, brak elewacji napawa strachem, a przechadzające kury na ogródku budzą lekkie uśmieszki.

Tuż przed Krakowem do autobusu wsiada pan Mieciu. Fryzura ala Kaziu Deyna, kantka na szarych spodniach, lekko rozszerzanych u dołu i jupka na tułowiu wzbudzają ciekawość pasażerów zagranicznych, ukradkiem spoglądających na pana Miecia. Pan Mieciu zajmuje miejsce koło drzwi, lekko wychudzona postać różni się od reszty, a but pana Miecia wbija się jak kij w oko. Polacy wracający z emigracji, czują, że są już w Polsce, lekkie śmiechy zewnętrzne nie oddają stanu ich duszy -  poczucia spokoju i bezpieczeństwa z racji obecności pana Miecia. Para  Francuzów siedząca na tyle autobusów zaczyna czuć się nieswojo. Próby patrzenia w bok nie pomagają. Wciąż wbija się im w oczy pan Mieciu, prawdziwy pan Mieciu, który zatrzymał się w latach osiemdziesiątych a przez to jest prawdziwym panem Mieciem. Nerwowe spoglądania na zegarek i myśl że już za 30 minut będą siedzieć w Galerii Krakowskiej na kawce u Starbucksa chłodzi emocje. Świecznik jednak jest wciąż w autobusie. W zestawieniu z panem Mieciem nie wyglądają za dobrze, blado a wręcz nijako. Nawet koszulka z North Face'a nie wnosi do sprawy nic nowego, a reklamówka pana Miecia zdaje się wygrywać z pięknymi torbami z mechanizmem kółek samojezdnych. 

Ja siedzę i patrzę. Widzę pana Miecia i mówię: "Oto Polska, nie elegancja Francja." Mówię to nie ze smutkiem lecz z dumą, że my tu mamy takiego pana Miecia, który pozostał panem Mieciem aż do dzisiejszego dnia.

piątek, 22 sierpnia 2014

Jadąc autobusem | SPOŁECZEŃSTWO, PODRÓŻE

Każdy z nas nieraz przemieszczał się po mieście miejskim autobusem. Wielu robi to na co dzień dojeżdżając do miejsca pracy czy do szkoły. W autobusie spędzamy kawałek swojego życia, więc warto przyjrzeć się zjawiskom panującym w autobusie, naszym środku transportu.

Ja osobiście lubię podróżować autobusami miejskimi. Autobusy w mieście Krakowie dają spore możliwości ze względu na dużą ilość linii i możliwość zakupu biletów czasowych (a nawet całodobowych). W autobusie można zauważyć społeczeństwo, raczej nie to najbogatsze ale z różnorakich rodzin, poglądów, mód czy pokoleń.

Na pierwszy plan wysuwają się osoby szkolne, gimnazjalne i licealne. Obecnie panująca moda przesiąka wszystkich a fryzurki, modne ubrania i gadżety dominują wśród tej grupy autobusowiczów. Często podróżują z całodobowym dostępem do wifi w swoich telefonach a szybkie spojrzenia na ekran swojego smartphona świadczą o nowej foci na fejsie.

Starsze pokolenie podróżuje głównie w celach zakupowych. Bardzo popularne stały się wózki dwukołowe na zakupy, najczęściej w kratkę, z zamkiem błyskawicznym. Z racji niskich rent i emerytur są bardzo pomocne przy polowaniach promocyjnych w marketach, zdają próbę przy wizycie na targu, a łatwy sposób przemieszczania się nie nadwyręża zbytnio schorowanych stawów.

Grupa zawodowa to ludzie na etatach podróżująca od poniedziałku do piątku w swoje miejsce pracy. Zapewne pierwsze dojazdy wzbudzały w nich pewne emocje jednak z racji powtarzającej się rutyny (ta sama linia dzień w dzień, te same krajobrazy) podróż zdaje się być dla nich nieprzyjemnym obowiązkiem. Ubrani są bardziej oficjalnie, garniturki, koszulki w kratę i dżinsy (wersja pseudolight), w rękach trzymają teczki a ich skrępowanie odstrasza potencjalne osoby, które chciałyby usiąść obok. Autobus z przeważającymi pasażerami tego typu jest mało ciekawy, a wręcz nie zdatny do jeżdżenia autobusem. Proponuję w takim przypadku zmienić szybko linię lub mieć nadzieję na nowych pasażerów, którzy wniosą do tego miejsca trochę życia.


Rozmowy autobusowe skupiają się na ogólnym życiu. Młodsze pokolenie rozmawia o imprezach, najebkach, klasówkach, nauczycielach. W rozmowach wyróżniają się studenci, których w Krakowie jest całkiem sporo. Rozmowy ściśle tematyczne w zależności od kierunku, lub humanistyczne rozmówki na temat życia, książek, filmów, teatrów. Oni też (bardziej ci humanistyczni), przywdziejają groteskowe stroje, a na ich głowach często zauważyć można kapelusze.

Podczas mojej podróży autobusem przez miasto staram się nic nie robić a "jechać autobusem". Patrzę w okno, słyszę otaczające mnie rozmowy, zauważam nowych pasażerów i wyczuwam zapachy podrabianych marek perfum. Jestem w autobusie i jadę autobusem wraz z całą zawartością jego i wraz z zmieniającym się krajobrazem za oknem. Jest to przyjemne, jak oglądanie filmu bez wymuszenia, swobodne i naturalne.

Jadąc autobusem spróbuj choć raz jechać autobusem. Zobacz też jak inni jadą autobusem. Jedyną przestrogą w jeździe autobusem, na którą chciałbym zwrócić uwagę, jest "podczas jechania autobusem" przepatrzenie własnego przystanku i dojechanie do końcowej pętli danej linii.

Oczywiście nie dyskryminując siebie sam zaliczam się do społeczeństwa (hmm chyba pseudolightem nie, tylko czerwonym muchomorem;)) i ciekaw jestem jak inne osoby jadące autobusem czują się w moim towarzystwie;)

wtorek, 19 sierpnia 2014

Piosenka drewnianych lalek | BEZ OGRÓDEK

Przedstawiam filmik, który składa się na część merytoryczną tegoż posta.
Oglądnij i posłuchaj do końca.




Nic dodać, nic ująć.

poniedziałek, 18 sierpnia 2014

Poznawaj świat samemu | POZNAWANIE ŚWIATA

W świecie, w którym z każdej strony otoczeni jesteśmy różnorakimi informacjami, które przelatują przez nas mózg jak woda przez gąbkę czasem ciężko się odnaleźć. Pierwszym krokiem by szukać prawdy i być w niej jest kwestia zuważenia pewnych spraw, które nas otaczają.

W telewizji dostałem papką informacyjną, przełączam kanał na innych te same info, różne komentarze tego samego wydarzenia, niby różniące się poglądy, ale wszystko w jeden deseń. Po kilku dniach spotykam się z znajomą osobą. Wchodzimy na tematy ogólnoświatowe a z ust tej osoby płyną komentarze z telewizji, ubrane we własne słowa, jednak te same. Nerwowo szukam pilota w kieszeni by wyłączyć ten teatrzyk czerwonym przyciskiem, pilota nie znajduje i wracam, że jest to "rzeczywistość". Zastanawiam się jak nasze rozmowy wyglądały w innym państwie czy w innym obszarze ziemi. Czy bylibyśmy tacy jakich nas zrobioną ową papką. Czy może istnieje człowiek, który rozmawiając z innym człowiekiem mówiąc prawdę płynącą z samego serca ? Samo uświadomienie sobie, iż przekaz medialny może być starannie przygotowany i ułożony daje możliwość ujrzenia medialną kreację człowieka.

Niektórzy rezygnują z radia, telewizji czy internetu. Nie tędy droga. W przypadku internetu sami rządzimy informacjami, które dostają się do nas, a możliwości tworzenia swoich stron internetowych, teraz szybko i bez znajomości tajników technologii internetowych pozwalają na wysyłanie własnych informacji w eter.

Ogólnie spoglądając na otoczenie warto patrzeć z boku, patrzeć i widzieć, słyszeć i słuchać, dotykać i czuć. Samemu można eksplorować świat, nie wnikać w szczegóły tylko być. Odkrycia przychodzą same, a nawet są często zaskakujące. W każdym miejscu, w którym się znajdziemy możemy spojrzeć z boku czy to w sklepie, jarzyniaku, w markecie, czy w urzędzie. Ja osobiście lubię sobie patrzeć na zachowania ludzkie, całościowo na postacie, poznawać jednak bez wchodzenia w sferę prywatności innych, po prostu normalnie funkcjonując i włączając sobie wzrok, słuch i czucie.

niedziela, 17 sierpnia 2014

Efekt odbicia w lustrach | PRZEMYŚLENIA, POZNAWANIE ŚWIATA

Przechodząc przez miasto często oglądamy witryny sklepowe. Tutaj na wystawie buty, dalej akcesoria wędkarskie czy skórzane torebki. Czasem w wielości wystaw, ukradkiem zauważamy własne odbicie, które czasem warto zauważyć i przypatrzyć się jemu uważniej.

Samo odbicie jest zawsze odbiciem lustrzanym, czyli odbiciem "na odwrót". Sami jednak siebie nie zobaczymy (fizycznie) z boku, lustro daje nam tą możliwość, a zakłamanie, które z sobą niesie jest ogólnie znane. Nasza prawa ręka w lustrze jest lewą a chcąc przy odbiciu dotknąć własnego nosa musimy wziąść korekte na lustro. Ale to tylko lustro ...

Ostatnio zacząłem zauważać, że w życiu codziennym, w społeczeństwie bez udziału luster mamy zakłamany obraz rzeczywistości, fałszywy tak oczywisty, że nie zauważalny a nawet prze większość branych jako obowiązująca rzeczywistość. Słodkie słowa od znajomych, przyjaciół, tu dzień dobry do sąsiada, uśmiechy, wszechobecna kultura i pozytywne usposobienie a z drugiej strony całkowicie inny obraz prawdy. Tu nie będę ciągną tematu, gdyż u każdego może być inaczej w tym temacie. W świecie chodzących ludzików z papieru i pachnących chemią z galerii jest to coraz mniej spotykane, jednak na znak szacunku nie przekreślam tegoż przypadku.

Głosowania w demokracji również cieszą się moim zainteresowaniem pod względem tematyki luster. - "Za prawem do aborcji"
- "Eutanazja na tak"
- "Prawo do adopcji par homoseksulnych"

- a z drugiej strony "Absolutnie przeciwko zabijaniu"
- "Prawo do życia"

Ogólnie głosowanko, że czarne jest białe, i że marchewka jest owocem jest już codziennością a wyniki zdają się potwierdzać, że żyjemy w czasach gdzie wszystko jest na odwrót. Wychodząc z założenia, że nowoczesność, new generation i inne schematy współczesnego światka polegające na zafałszowaniu i zlikwidowaniu prawdy są kierunkiem (czy prawidłowym czy nie ?) wszystkich obywateli cywilizowanego świata można by przystać na to i zanurzyć się w zakrzywionej rzeczywistości.

Jednak istnieją sprawy, które nie da się zafałszować ... Poproszę o kontakt i informację ludzi działających na rzecz zakłamania co mam zrobić gdy wkłądam kanapkę do ust. Co mam powiedzieć sobie na pytanie: Co teraz robisz? Czy mam wmówić sobie, że teraz śpię albo zamiast kanapki z pomidorem i ogórkiem jem kebaba?
Te same pytania powracają przy wszystkich czynnościach fizjologicznych, które wykonuje. Jeśli zostałem umiejscowiony w takowym systemie proszę o pomoc jak mam sobie poradzić w tych sytuacjach bym nie stykał się z prawdą .

piątek, 4 lipca 2014

Z językiem na brodzie - bieganie | POZNAWANIE ŚWIATA, POZNAWANIE SIEBIE

Skończyłem pracę. Szybkim ruchem przemieściłem się do kuchni by spożyć obiad. Jest, zaliczony. Mam energię, odbieram telefon z skarbówki, dzwonię do brata i załatwiam sprawę w banku. Jest godzina 18, więc dużo jeszcze przedemną. Szybkim chodem udaje się na zakupy. CIach, ciach, ciach, koszyk zapełnia się, a ja wypatruje, w której kasie jest mniejsza kolejka. W głowie przenikają kolejne sprawy do załatwienia a ich ilość powoduje zwiększenie tempa stawiania kroków.

Ajj

Nie mam karty zbliżeniowej. Cenne sekundy uciekają a ja wciąż czekam na resztę pieniędzy. Już 21. Najwyższy czas ułożyć sobie plan spraw na kolejny dzień. Jutro działam 12 godz. w pracy (bo muszę przyrobić trochę grosza), więc umycie samochodu wychodzi z gry.

A może tak jutro nic nie będe robił szybko ? Może zrobie tyle ile zrobie własnym tempem, zauważając wokół przyrodę, spoglądając na produkt spożywczy i czytając jego skład, rozmyślając czy wziąść gruszkę czy może coś bardziej egzotycznego,  a wieczorem spocząć i nie robić nic ...

Spostrzeżenie
Czas wykonywania czynności zwiększył się przez ostatnie 20 lat. Nagrywając z lotu ptaka przemieszczających się ludzi łatwo można by wyliczyć prędkość ich chodu. Ludzie biegają. Ludzie biegają bo mają sprawy a jedna goni kolejną. Ludzie biegają by żyć, by jeść, by jakoś funkcjonować w tym społeczeństwie. Ludzie biegają mimo urządzeń, które pozwalają na zaoszczędzenie czasu. Czy 20 lat temu chodziłeś szybciej czy teraz?

Hola, hola - nie wszycy biegają. Są ludzie nie biegający. Dzielą się na dwie grupy. Pierwsza  z nich to olewacze, bezdomni, czy pijaczki pod spożywczakiem - oni powoli do przodu żyją sobie. Myślę, że jest to spowodowane tym, że nie umieją biegać lub nie radzą sobie z biegiem. Druga grupa to ludzie, którzy żyją na wysokim stanie, oni mają pod sobą ludzi (pół biegających), którzy pilnują by ludzie biegali by oni nie biegali.

poniedziałek, 30 czerwca 2014

Szybki powiew powietrza. Jak odnowić siły witalne.

Chodzę sobie w ciągu dnia i brakuje mi weny. Zdradliwa wena raz jest raz jej nie ma - to powiedzenie jest jak najbardziej na miejscu. Jak jest wena to i siły się znajdują, wena daje motor do działania, aktywność sprzyja dobremu samopoczuciu, a to z kolei daje obraz większych sił witalnych.

Rozważania sprowadzę więc do sposobów na odzyskanie weny.
Można przeczekać brak przypływu pomysłów, werwy i chęci. Być może jutro wstaniemy prawą nogą i wejdziemy w dzień z zapałem. Ta sytuacja jest jak najbardziej wskazana, 1-3dni można śmiało czekać bo przecież po burzy zawsze słońce wychodzi. Hmm, mija tydzień a mi się nic nie chce a wyrzucenie śmieci zdaje się być spychane poza świadomość. Leże, chodzę, wykonuje czynności jak robot, który spełnia powierzone mu obowiązki, a kreatywność kończy się na przygotowaniu zielonej kanapki.

Co z tym zrobić?
I tu wchodzimy w pewien paradoks. Wena nie przychodzi, a nam się nic nie chce zrobić by ją uzyskać. Skoczmy do swoich punktów hobbistycznych. Zróbmy to co lubimy robić, coś co sprawi nam satysfakcję. Tu wtrące, że jak nasze działania przysporzą uśmiech na czyjeś twarzy, wena ma większe szanse na powrócenie. Ogólnie każdy z nas powinien mieć swoje punkty na odzyskanie weny, mogą być różne tak jak i my jesteśmy różni.

Ja czasem nurkuje w wannie i wytrzymuje jak najwięcej pod wodą. Zimny prysznic też potrafi zdziałać cuda a stanie na głowie (na łóżku, a w moim przypadku to raczej świeca) pobudza mój umysł do twórczej pracy. Wysiłek fizyczny raczej ciężko wpisać do sposobów, gdyż jak się nic nie chce to nie ma mowy o bieganiu czy nawet siłowni. Metody muszą być w miarę proste, dostępne, nie wymagające dużego wysiłku, które otworzą nam nowe horyzonty.

czwartek, 26 czerwca 2014

Wyuczona bezradność | POZNAWANIE SIEBIE


Kiedyś wpadło mi w rękę pewne badanie. Mianowicie zrobiono doświadczenie na szczurach, by sprawdzić sposoby reakcji na określone warunki zewnętrzne.

Szczury podzielono na dwie grupy. Pierwsza i druga grupa została umieszczona w zamkniętych klatkach, z tym, że pierwszej grupie dano możliwość otworzenia zapadni i przejścia do innej klatki. Póki nic się nie działo szczury pozostawały w klatkach.

W drugiej części doświadczenia rażono szczury prądem elektrycznym. Szczury naturalnie i automatycznie zaczęły szukać wyjścia z "elektrycznych" kratek, jednak takową możliwość miały szczury z pierwszej grupy (umieszczone w klatce z możliwością otwarcia zapadni). Rażenie prądem przeprowadzano kilkakrotnie po czym zaprzestano tej czynności. Następnie wszystkie szczury z dwóch grup po kolei umieszczano w klatce z zapadnią. Z pierwszej grupy szukały możliwości wyjścia z sytuacji, znajdowały przejście i uciekały z rażenia prądem. Natomiast gryzonie, z grupy drugiej przy rażeniu prądem nie wykonywały żadnej aktywności.

Kolejne doświadczenie.
Umieszczono szczury w klatkach bez jakichkolwiek wyjść. Szczury z grupy pierwszej pod wpływem elektrycznego bodźca wykazywały długą aktywność, wciąż poszukując wyjścia, nie dając za wygraną i nie zaprzestając poszukiwań.  Z drugiej grupy jak można było przypuszczać nie przejawiały żadnej aktywności pozostając w bezruchu.


Powyższe badania pozwoliły na skonstruowanie teorii wyuczonej bezradności, którą można by przenieść na grunt ludzki. Wynika z niej, że bezradności można się nauczyć, w wyniku wcześniejszych doświadczeń, niepowodzeń następuje przytępienie, apatia, beznadzieja a w wyniku brak przejawów dążenia do rozwiązywania spraw. Niby wszystko w porządku, jednak nasuwa się pytanie jak wyjść z wyuczonej bezradności...

Doktor Seligman daje pewne wskazówki jak wyjść z wyuczonej bezradności, całkiem skuteczne.
Jednak można w ogóle w nią nie wejść, rozwiązaniem jest optymizm, a co najlepsze można się go nauczyć.


środa, 18 czerwca 2014

Moda na ulepszanie swojego wyglądu - operacje plastyczne | PRZEMYŚLENIA

delikatny lift ust
Ukradkiem zauważyłem zmianę w twarzy Joanny K., niby nic takiego się nie stało gdybym nie odczuł ciągłego dyskomfortu aktorki podczas występu w telewizji. Ciągłe odpowiednie ustawienie głowy i szyi, odpowiednie wciągnięcie twarzy (na pewno trenowane przed lustrem) i pilnowanie się by nie być "normalnym" wrzuciło mi się w oczy, a współczucie ogarnęło moje serce.

Z gustami nie chcę dyskutować, jednym podoba się duże, innym małe, jednym naturalne drugim silikonowe, ale już coś jest nie tak gdy dany pacjent chirurga plastyka czuje się gorzej po niż przed.

Zastanawiam się dlaczego operacje plastyczne i zabiegi odmładzające - te z cięższej półki (botoks i inne zastrzyki) są tak popularne w ówczesnych czasach. Na zdrowy rozsądek człowiek naturalnie z biegiem czasu dostaje zmarszczek a siwizna na głowie to norma. Naturalnie rodzimy się z określonymi ustami, kościami udowymi, czy nosami. Kolor włosu też jest z góry ustawiony, a zęby i kość zębowa zdaje się być uwarunkowana genetycznie.

Można pomyśleć dlaczego jedni obdarzeni są przez naturę gęstym włosiem, pełnymi ustami czy gładką skórę (przez długie lata, tak jak u babci, która nie ma żadnej zmarszczki) a inni nie mają szans na przeżycie bez siwków nawet przez 25 lat ... No ale skoro jesteśmy różni na zewnątrz to chyba tak ma być ?

Sprawa podobania się w społeczeństwie wysuwa się na pierwszy plan. Będę miała zmarszczki to nie będę miała chłopaka. Jestem modelką i pełne usta to standard bez tego nie mam szans być w branży. itd itd itd. Nie dziwie się temu wcale. Od dziecka jesteśmy bombardowani szeregiem standardów, norm, wizją piękna, które jest akceptowalne przez społeczeństwo. Odbiegając od światowego wizerunku możemy być odrzuceni, nie zaakceptowani, a starzejąc się możemy stracić pozycję w hierarchii, utracić przywileje czy inne dobra.

Ogólnie zawsze są za i przeciw operacjom plastycznym. Ja mam swój pogląd w tym temacie, mówie nie ...  a pewnie dobrze zrobioną klientkę z Wenezueli wybrałbym na żonę niż szarą myszkę z Kolbuszowej z odstającymi uszami i rzadkimi kosmykami na głowie ... Oj oj oj. Jak tu żyć?

czwartek, 12 czerwca 2014

Efekt Matrixa | POZNAWANIE SIEBIE

współczesne społeczeństwo
 Film Matrix odsłona pierwsza trylogii z 1999 roku. Myślę, że ten film zna prawie każdy i na każdym wywarł wrażenie. Ja osobiście przez dłuższą chwilę po seansie czułem się dziwnie.

Przemyślenie 1
 Dochodziły do mnie myśli, czy aby na pewno świat w którym żyje jest rzeczywisty, czy czasem nie żyje w matrixie lub jakimś innym systemie. Silne szturchnięcie w ręke i ból jemu towarzyszący raczył się przeczyć tej idei :P

Przemyślenie 2
Niby humorystycznie, ale z pewnym niepokojem zacząłem sobie (w ten sam dzień co seans filmowy) zdawać sprawę, że nie ma co się przejmować sprawami czy problemami ... bo przecież to Matrix :) To pozytywna strona oddziaływania filmu, jednak myślę, że dłuższe odczucia przesuwające się na kilka dni mogły by doprowadzić do niezbyt przyjemnych okoliczności i konfrontacji z Matrixem.

Przemyślenie 3
Sprawa energii w Matrixie.
Maszyny przejęły kontrolę nad światem, jednak pozbawione energii prawdziwej - słonecznej poprzez zasłonięcie nieba czarnym smogiem postanowiły znaleźć sobie inne źródło - w tym przypadku  ludzi. Spoglądnąłem w niebo. Słońce niby świeci, jednak promienie w mojej pamięci z lat dziecięcych zdawały się wyglądać całkiem inaczej. Niewidoczna powłoczka na niebie, jakieś chmureczki blokują promienie słoneczne ??? Przecież to Matrix ...

Przemyślenie 4
Znalazł się taki Neo, który chciał uświadomić ludzi żyjących w systemie o prawdziwym i nie prawdziwym świecie. No cóż, ja nie będę gorszy, ruszam w światy by walczyć o sprawiedliwość i prawdę ... Hmm, tylko ja nie mam drużyny Morfeusza ani statku ... Latać jeszcze nie potrafie ... Skórę i okular kupić w sklepie mogę, a agenta Smitha już obczaiłem :) Oj nic przecież to Matrix, ja w tym programie komputerowym stanowie oddzielną jednostkę nie wpisującą się w algorytm, hmm, czyżbym był wirusem tego świata? ...

I tak doszedłem do końca swoich rozważań na temat filmu Matrix. Poszedłem do sklepu po chleb, masło i mleko by wypełnić prośbę mojej mamy o dzisiejszych drobnych zakupach.

piątek, 6 czerwca 2014

Magia miliona | SPOSTRZEŻENIA

powolutku do milionowego klocka
Milion książek, milion zegarków, milion filmów, milion guzików, milion kilometrów autostrad . Milion dobrze brzmi, to słowo zlepiane jest do praktycznie wszystkich rzeczy, tworząc magiczną frazę milion ... czegoś.

Coś w tym milionie musi być skoro używa się milion a nie no. 2 miliony, czy miliard (tu czasem jest choć rzadko), albo np nie 2 tysiące 256. Nazwa jest krótka, więc sprzyja zapamiętaniu, to napewno. Jednak na główną linię wychodzi mentalność człowieka, w której jest wychowywany (czytaj hodowany), w współczesnym społeczeństwie. Pierwsze wizje co będziesz robił w przyszłości już prawie młodzieniec odpowiada:
"Będe robił to ... i zarobie milion ".

Do języka potocznego weszły pewne określenia z milionem, utarte frazy, które wykorzystują znaczenie "okrągłego miliona" np.
"Wyglądasz jak milion dolarów ", "firma poniosła milionowe straty", "zostań milionerem, zagraj w totka" ;)

Mój pogląd jednak pójdzie na inny tor mianowicie na aspekt działalności w projekcie z milionem. Wyobraźmy sobie, że mamy pomysł na jakąś firmę, hobby, aktywność czy inną rzecz. Ktoś może od razu mrugnąć okiem i stwierdzić: po 2 tygodniach nie będzie słychu ni widu po tej idei. Jeśli natomiast do sprawy podejdziemy przez pryzmat miliona, koniec naszych poczynań nie wydaje się już tak oczywisty. Np. cel: stworzenie stron internetowych. Dokładamy do tego celu słowo milion i mamy cel: stworzyć milion stron internetowych. Nie pytamy dlaczego i po co tylko musimy dążyć do miliona. Jak to zrobić? Napewno nie ustawać w działaniu, cokolwiek by się nie działo, gdyż przy ustaniu nie osiągniemy celu. A czy starczy nam życia na osiągnięcie celu? Matematycy pewnie udowodniliby, że nie, jednak tu chodzi o samą idee dążenia do miliona, która działa motywująco, wszelkie rozproszenia niweluje w zaczątku i pozwala wykonać kolejny krok, który przybliża nas do miliona.

Jeszcze tylko 999 999 takich kroków i będziemy u celu. Ach jak przyjemnie. ;)

niedziela, 1 czerwca 2014

Pomysł na deser truskawkowy - makaron z truskawkami | SEZON TRUSKAWKOWY

makaron z truskawkami
Truskawki zaczęły królować na miejskich bazarach, z racji pogodnego i ciepłego początku maja, odmiany czerwcowe już teraz dojrzały a plantatorzy zaczęli swój biznes kilka chwil wcześniej.

Z truskawkami można wyrabiać różne rzeczy. Mi przychodzi najprostszy deser - koktajl truskawkowy, który chciałbym tutaj zaprezentować. Przypuszczam, że znacie podobne specyfiki, jednak mój należy sporządzić ściśle według poniższej receptury.



Przepis:
Truskawki obrać z zielonych czapek, umyć, wrzucić do pojemnika. Następnie dodać śmietanę i cukier. Wszystko zmieszać najlepiej łyżką delikatnie przecinając przy okazji owoce, bez pomocy miksera z racji efektu owocu pod zęba. Gotową konsystencje włożyć do schłodzenia do lodówki.

Makaron zagotować w osolonej wodzie. Makaron świderki wydaje się być najlepszym rozwiązaniem. Wymieszać ugotowany makaron z naszym koktajlem.

czwartek, 29 maja 2014

Czy da się przeżyć za 100 zł miesięcznie ? | PORADNIK

świnka już czeka na oszczędności;)
Czasem nachodzą mnie różne rozważania, ostatnio przypomniałem sobie reportaż o studencie, który postanowił przeżyć za 30 zł cały miesiąc. Udał mu się ten wyczyn, nawet pani dietetyczka stwierdziła, że chłopakowi nie brakuje żadnych witamin a waga, która spadła wpłynie mu tylko na zdrowie. Podawali co on ta spożywał i całkiem sobie dobrze podjadał, no ale wiadomo student potrafi, a zlepek słów "biedny jak student" jest jak najbardziej aktualny... A czy mi się uda?

Hardcorowe 30 zł jednak odrzuciłem, gdyż nie potrafię obyć się bez słoiczka dżemu a łyk mleka przed snem lubi zająć poczytne miejsce w moim rozkładzie dnia. Przyjmuje kompromisowo kwotę 100 złotych i w wyobraźni zaczynam kalkulować dzienne wydatki i limit miesięczny przeliczam do owej kwoty. Na dzień mam do rozwalenia 3 zł i 33 grosze, więc myśli o bananie czy o pomarańczy odchodzą w siną dal.

Z żywności spożywam codziennie ok. pół chleba biedronkowego, który kosztuje 1,70 zł. (czyli 0,85zł). Chleb smaruje masłem, coś do chleba (tu liczmy dziennie ok. 1zł), obiad - 3 ziemniaki, (jajko sadzone co drugi dzień), marchew . Rezygnuje z transportu, poruszam się na piechotę, bez szybkiego tempa, nie przystając na papieroska (nie palę bo mnie nie stać;)), a staranne kroki chronią moje obuwie przed zniszczeniem i ewentualnym zakupem nowego. Sprawa wody do picia również powinna być wliczona ... Tutaj ciężko oszacować, gdyż wodę opłaca współlokator. Myślę, że w następnym rozrachunku spróbuje się zmierzyć włączając to w wodę.

Po ok. 3 dniach ...
Rachunek za prąd przyszedł, play do zapłaty, pojutrze komunia, a wesele za 2 tygodnie nie napawają optymistycznie. Sprzydałoby się też gdzieś ruszyć bo pozycja leżąco-siedząca znudziła mi się, a wiadomo : żeby się gdziekolwiek ruszyć trzeba ruszyć kieszenią ;) Chleb z masłem nie wygląda już zbyt smacznie a marzenie o kebabie zmusza mnie do pójścia do pobliskiej Antalyi.

Bilans po ok 2tygodniach
Wychodzi że ze 100 zł miesięcznie zrobiło się już 1 tyś. przez dwa tygodnie, a jutrzejszy termin raty pożyczki zakrawa na 2 tyś w skali miesiąca. Nic takiego się ie stało, przecież tak jest co miesiąc bez żadnych postanowień czy ograniczeń,  SIE ŻYJE SIE.

sobota, 17 maja 2014

Co zabrałbyś ze sobą na bezludną wyspę? | POZNAWANIE SIEBIE

Ostatnio wpadło mi do głowy pytanie: Co zabrałbyś ze sobą na bezludną wyspę? Aby nie mieć za dużo możliwości manewru dorzuciłem do niego pewne obostrzenia mianowicie:


1. Możesz wsiąść tylko jedną rzecz,
2. Masz 24h na zastanowienie się, gdyż po tym czasie zostaniesz przetransportowany na wyspę.
3. Na wyspie będziesz miał warunki do przeżycia (woda słodka + zwierzęta w naturalnym środowisku + roślinny pokarm - aby zjeść musisz je zdobyć, upolować na własną rękę),
4. Pobyt na wyspie jest dożywotni i masz bezwzględny zakaz opuszczania wyspy.


Z powyższych punktów odpadła mi pokusa zabrania ze sobą statku, którym po przetransportowaniu na wyspę popłynąłbym z powrotem. Zaczęło się myślenie, co tu wsiąść (jedną rzecz), z którą spędzę całe swoje pozostałe życie... Wszedłem na kuzyna YouTube wpisałem pytanie. Kilka różnych pomysłów: od zabrania butelki po pistolet z jednym nabojem. Od razu odrzuciłem czyjeś pomysły ze względu, że naczynie zrobię sobie z drzewa, żłobiąc go znalezionym ostrym kamieniem, a pistolet i pomysł skończenia ze sobą nie zgadza się z moim światopoglądem.

Może ogień ... hmm, ale po co mam brać ogień skoro ogień jest już na wyspie. Jak to? przecież nie ma tam zapałek ani zapalniczki. Znajdę krzemienia lub zrobię ogień pocierając drewno od drewno, jak się uda wcześniej w trafie na burze z piorunami, które zapalą pobliski lasek skąd ściągnę swój ogień...

Ogień mam, wodę mam, a jak będę polować ... Może nóż wezmę ?  Nie, takie rzeczy też są na wyspie, długi konar, ostry kamień na czubku zamocowany za pomocą lin wykonanych z odpowiednich roślin i mam swoją dzidke na dzika.

To w sumie co mi potrzebne jak wszystko jest na wyspie? Olśnienie. Tak oczywiste, że nie zauważyłem na samym początku. Zabiorę ze sobą Słowo. Wezmę Pismo Święte a ogień-światło duszy, które mam w sobie nie muszę zabierać ze sobą, gdyż jest ono we mnie, jest mną, więc będzie ze mną i na wyspie.

A ty co byś wziął na wyspę?



poniedziałek, 12 maja 2014

Postęp komputeryzacji | CYFRYZACJA NA POTĘGE

Dziś już 8 maja 2014 roku. Piszę posta z laptopa ważącego niecałe 2,5 kg, z procesorem 2 rdzeniowym na bloggerze, w oddali dochodzą do mnie dźwięki w super jakości z telewizora znajdującego się w drugim pokoju, a telefon przy komputerze przypomina mi, że jestem w kontakcie.

Dziś i jutro bez komputera nie istnieje, cywilizacja zapędziła się w ostatnich latach w kozi róg, bez komputerów zostałaby unicestwiona. Wydaje się to dosyć odważną tezą. Dlaczego tak by się stało?

Wyobraźmy sobie sytuację, że na całym świecie przestają działać wszelkie urządzenia komputerowe. Niby nic takiego się nie dzieje. Po oswojeniu się z tą informacją postanawiasz iść na zakupy, szybkie uderzenie do bankomatu i zonk. Nie działają. Ok, pojadę na stacje, zatankuje auto i na łono natury, komputery do szczęścia nie są mi potrzebne. Na stacje docieram, okazuje się, że paliwo nie jest wydawane, komputer sterujący całym mechanizmem nie działa, a drzwi od kwadratu sklepowego na stacji nie otwierają sie automatycznie przez co wejście do kasy może odbyć się tylko przez okienko dachowe. Ponadto samochód już dalej nie pojedzie elektronika w nim zawarta dała o sobie znać, że nie działa komputer sterujący ważnymi aspektami motoryzacyjnymi.

Zadzwonie w takim bądź razie do wujka, on ma sporo swoich zmagazynowanych karnistrów z beznyną. Pyk, pyk, odblokuj, odbokuj, odblokuk, komórka nie reaguje ... No tak, tam też siedzi komputer, a komputery nie działają. Po kilku dniach okoliczności bezkomputerowych wychodzi że:
- nie ma prądu (elektrownie są oparte na komputerach a sterowanie ręczne nie wchodzi w grę z powodu zeszłorocznej modernizacji czujników),
- brak transportu (brak działających stacji benzynowych),
- brak handlu (brak pieniędzy, brak działających bankomatów, nie działające kasy fiskalne, czytniki kodów, brak listów przewozowych, nie działająca produkcja ... ),
- brak komunikacji (telefony, internet, poczta nie działają) itd.

Okazuje się, że żyć się nie da bez komputera. Nawet biletu na autobus nie udało się kupić bo automat nie odzywa się. To już koniec, wielka strata cywilizacji, idę i płacze, ale moim uszom daje się słyszeć śmiech z pobliskiej posesji.

 Co jest grane? 

W takiej chwili ktoś jeszcze ma ochotę się śmiać...!!! ??? Staje na palcach i zaglądam ukradkiem za płot. Widzę babcie zbierającą właśnie co dojrzałe pomidory z ogródka, chleb studzący się co dopiero po wypieku na dużym brązowym parapecie i kosz pełen orzechów. Hmm, przecież kiedyś śmiałem się z tej rodzinki, oni harują a ja idę do sklepu i biorę pomidory z Madagaskaru, płacę kartą a z allegro lada moment dostanę swoją paczkę z suplementami dla kulturystów... A teraz ja mam puste kieszenie, zdarte buty, pusty brzuch a oni się śmieją na ogródku swojego domu z własną elektrownią wiatrową, swoimi uprawami, kontaktując się z znajomymi z Rosji za pomocą gołębi pocztowych, a wszystko odbywa się przy muczeniu krowy znajdującej się w pobliskiej stodole, dającej znać, że jest gotowa do dojenia by oddać im cenne mleko.

piątek, 9 maja 2014

Mokro pod pachami - sposoby na pocenie w ciepłe dni | PORADA

Fawkulce
Słońce przygrzewa coraz mocniej, temperatura rośnie, a nasze ciała często włączają naturalną termoregulację w postaci potu. Dla higieny dobrze jest zadbać o niektóre części ciała, gdyż pot z upływem czasu może niezbyt przyjemnie pachnieć, a plamy na koszulce wyglądać mało estetycznie.

1. Antyperspiranty - są to środki, które hamują wydzielanie potu, w sztychcie, w kulce czy w sprayu, a ich konsystencja zapachowa miesza się z potem maskując naturalny zapach. Antyperspiranty wykazują również działanie bakteriobójcze, a to właśnie bakterie rozkładające substancje w naszym pocie powodują powstawanie nieprzyjemnych zapachów.

2. Depilacja pach - depilacja pach to golenie owłosienia pod pachami w celu usunięcia możliowości osadzania się kropelek potu na włoskach. Pot wnika do koszulki, którą należy zmieniać codziennie a mieszając się z antyperspirantem - dezodorantem daje znośną konsystencję.



3. Środki hamujące na bazie chlorku glinu - ostatnio w aptece spotkałem się z klientem, który dopytywał się o specjalistyczne środki hamujące wydzielanie potu. Dowiedziałem się o specyfikach istniejących na rynku z substancją chlorkiem glinu takich jak: antidral czy etiaxil. Jednak moim zdaniem jest to niezbyt zdrowe hamując naturalne mechanizmy termoregulacyjne organizmu, dlatego chętnie korzystam z wyżej wymienionych punktów, a produkty oparte na chlorku glinu nie biorę pod uwagę.

4. Kąpiele w ziołach - znanym środkiem hamującym wydzielanie jest kora dębu. Kąpiel w wywarze z kory dębu wpływa na skórę ściągająco, delikatnie możemy przyhamować pocenie.

5. Produkty doustne z szałwią - szałwia również ma działanie antypotliwe, można spróbować w ten sposób pozbyć się wilgoci pod pachami.


wtorek, 6 maja 2014

Tkwiąc na blokach - w termiterach babilonu | Własne M3 z innego punktu widzenia

osiedle termiterów
Po 30 latach mojej obecności w mieszkaniu na pierwszym piętrze w bloku na jednym z osiedli zobaczyłem coś co mnie uwierało przez ten kawał czasu a czego nie potrafiłem zidentyfikować. Uświadomiłem sobie, że mieszkamy w termiterach - blokach, strukturach, które zbudowane są w celu pomieszczenia na jednym metrze kwadratowym jak najwięcej ludzi (termitów), z przyjaznymi ułatwieniami i ułudnym wygodnictwem.

Jestem osobą szczęściarzem, gdyż mój termiter (tzn. się nasz termiter), jest konstrukcją nie wysoką , czteropiętrową, a z naszym blokiem nie ma innych (jesteśmy na uboczu osiedla). Trochę abstrakcyjnie zacząłem znajdywać powtarzające się schematy, które wiążą się z budownictwem wielomieszkaniowym. Każdy termiter (człowiek), od najmłodszych lat marzy o posiadaniu własnego termitera. Królowa termitów , system, jak najbardziej daje taką możliwość, podpisując umowę na 30 lat spłaty kredytu, człowiek ma prawo zamieszkać w najwyższej klasie termiterów, z własnym monitoringiem, społecznością odizolowaną od biedniejszych części, z miejscem parkingowym i ogrodzeniem całości. W zamian za umowę człowiek zobowiązany jest do pracy (praktycznie do końca życia), płacenia rachunków, oglądania telewizji, przestrzegania ciszy nocnej oraz nie wychylania się poza swój termiter.

Układ mieszkań blokowych raczej wg standardów powinien być jednakowy, jednak wystrój poszczególnych pomieszczeń leży w gestii mieszkańca. Podłączenie do tv, wody, prądu, gazu, internetu termit musi mieć zapewniony przez większe struktury, najczęściej jest to spółdzielnia mieszkaniowa czy urząd miasta. Prawo do pojazdu - środka transportu do pracy wychodzi na czoło, a udogodnienie w postaci blisko postawionych marketów wieloartykułowych dopełnia szczęścia.

Zastanawiam się nad posadzeniem drzewa na terenie działki moich rodziców (mieszkanie własnościowe), który zapewne nie przekroczy 2 m2. Myślę o zejściu do piwnicy i przekuciu się do ojcowizny (żywej ziemi), posadzeniu sadzonki dębu (wraz z instalacją aparatury naświetlającej) dla potomnych jako symbol naszej rodziny i ziemi.

A na poważnie, śmiejemy się z rdzennych kultur, plemion żyjących na łonie natury, z mongolskich koczowników, dla których domem jest ziemia, na której aktualnie przebywają, z indian, którzy zamiast mieszkać w określonym boxie powietrznym (kondygnacji blokowej), żyją na ziemi, chodzą po niej, nie zastanawiamy się czy oni żyją zgodnie ze światem czy my. Czy oni żyją zgodnie z myślą, że człowiekowi dana została ziemia i zadana czy my. Czy my wogóle mamy ziemię czy nie?

Na jakiej wysokości ty żyjesz? Moja wysokość to +1 (pierwsze piętro w bloku;))

sobota, 3 maja 2014

Inne spojrzenie na biznes - obóz dla otyłych | POMYSŁ NA BIZNES

potencjalna chatka - obóz dla odchudzających
Ostatnio do głowy wpadł mi pewien pomysł na biznes, który łączył by tak ważne dla mnie cechy pomocy innym ludziom, skuteczność tej pomocy i innowacyjność. Po oglądnięciu programu, gdzie ludzie tracą kilogramy ćwicząc na siłowni, przestrzegając drakońskich diet uświadomiłem sobie, że problem rozmiaru XXL staje się coraz częściej spotykanym, a ludzie otyli stanowią duży procent naszego społeczeństwa.

Myślenie zaczęło się od pytania jak im pomóc, co doprowadziło mnie do pomysłu  zoorganizowania w przyszłości obozu dla ludzi, którzy chcę zrzucić zbędne kilogramy. Z mojej strony otrzymali by pisemne gwarancje skuteczności zrzucenia wagi, a jeśliby wyrazili chęć w uczestnictwie w tymże projekcie podpisywana byłaby umowa. Obóz znajdował by się wysoko w górach, gdzie jedyną drogą jest leśna ścieżka a najbliższy sklep w okolicy to niecałe 40 km. W schronisku - domku - chatce grupa zostałaby zakwaterowana, wyposażenie pokojów nie ustępowało by w niczym tak popularnym hostelom, a dostęp do wody pitnej byłby całodobowy.

Projekt opierałby się na podpisanej umowie, która mówiła by, że racje żywnościowe kursant-obozowicz otrzymywałby w przypadku spełnienia porządku dziennego. Przeważnie byłoby to przejście z jednego obozowiska do drugiego po pięknych górkach, zmagając się z pogodą, kamienistym podłożem i brakiem ... czekolady. Po przejściu wymaganego kilometrażu w obozowisku celu przygotowane byłyby posiłki, nie skromne, duże i spore.




Jeśliby z jakiś względów osoba chciała zrezygnować z udziału w obozie musiałaby zapłacić karę zgodnie z podpisaną wcześniej umową w niemałej kwocie. Na uwagę zasługuje fakt braku możliwości ucieczki z wysokich gór i brak innego wyjścia w zdobyciu pokarmu poza trzymaniem się określonych zadań.

Kilometraż wcześniej zostałby przeliczony na ilość spalanych kalorii a racje żywnościowe u celu odpowiednio dobrane pod pokonany dystans, tak by uzyskać efekt spalania.

Jest to pomysł z drugiego podejścia. Pierwszy wydawał się mało humanitarny, a mianowicie zamknięcie delikwenta na określony czas w domku, bez możliwości wyjścia i z ściśle określonym pożywieniem dostarczanym metodą "dziura w drzwiach"; z tegoż powodu odrzuciłem go po wstępnym rozpatrzeniu sprawy.

czwartek, 1 maja 2014

Magia urządzeń - czy masz coraz więcej czasu?

zegarek z możliwością komunikacji
Obecnie jesteśmy otoczeni z każdej strony urządzeniami, pomagającymi nam zaoszczędzić swój cenny czas. Pralka automatyczna z możliwością programowania czasowego, mikrofalówka, komputer i szybkie wiadomości meil, telefony z aparatem i kamerą, z dostępem do internetu, super szybkie samochody z lusterkami przed pasażerem (np do makijażu podczas korków), programy zarządzające naszymi zadaniami, drukarki, automatyczne podlewaczki kwiatków i wiele wiele innych cudów techniki ograniczają nasze aktywności do minimum, co ma nas doprowadzić do spokojnego wypoczynku, a w niedalekiej przyszłości do leżenia i nie robienia niczego i sterowania naszym światem ruchem gałek ocznych.

Cofam się delikatnie w czasie i przypominam sobie, że miałem więcej czasu bez wyżej wymienionych gadżetów. Pralka frania, czasem miska wystarczyła a bieganie by zdążyć z praniem nie znajduje się w mojej pamięci. Brak telefonów komórkowych wydawałoby się powodowało niesamowite nadwyżki w straconych godzinach na wszelką komunikację, a brak meila odczuwany powinien być w długim pisaniu listów. Nic z tych rzeczy. Brak nie wpływał na nasz czas, a niektóre aspekty przewyższały dzisiejsze tempo wszystkiego. Spotkania osobiste, rodzinne, ze znajomymi były naturalne, a gość niezapowiedziany (z powodu braku telefonu), był radością i szczęściem.

Dziś jesteśmy zniesmaczeni nagłą niezapowiedzianą wizytą, a idąc z drogi nie idziemy w odwiedziny do znajomych czy rodziny by nie zawracać im głowy. Nie chcemy w ich wyścigu i szybkim tempie życia wejść z buciorami w niestosownej chwili i zająć im czas naszymi przyziemnymi sprawami. Jak już się spotkać to najlepszą okazją są śluby, chrzciny, pogrzeby i komunie, gdzie możemy przypomnieć sobie twarze, imiona i zapytać mimowolnie: Co tam słychać?  Kope lat.

Na końcu polecam sobie zadać pytanie: Kiedy miałeś / miałaś więcej czasu? Teraz czy 10-20 lat temu?

środa, 30 kwietnia 2014

Praca w Call Center - psychologiczne rozważania

podczas pracy ...
Telefon dzwoni. Telefon dzwoni. Telefon dzwoni. 

Na trzy telefony (te stacjonarne) odbieramy 2 albo i 3 telefony z call center, gdzie pracownik przedstawia nam ofertę firmy, którą aktualnie ma na liście. Jesteśmy tym faktem poirytowani, myślimy o zastrzeżeniu numeru, zmianie, czy nawet o rezygnacji z stacjonarnej usługi. Jednak sprawa ma dwie strony a ta druga strona okazuje się być w bardziej tragicznej sytuacji.

Pracownik Call Center, swieżo upieczony i przyjęty do nowej fuchy z werwą rusza na swój fotel i realizuje swoje zadania. Mija tydzień, mija miesiąc. Bardziej wytrwali są na stanowisku zwraci i gotowi, dzwonią bez ustanku przy 20 procentowej skuteczności.


Problem nr 1:
 Pracownik położył się spać, zrelaksowany, już po pracy, by rano podjąć nowe wyzwanie przedstawienia kołudry z puchu wielbłądziego. Przychodzi oczekiwany sen, zmęczenie daje znać o sobie, a marzenie senne jest bardzo realistyczne. Śni mu się, że jest w pracy w swoim boxie,  a na swoim komputerze wyświetla mu się osoba o tym samym imieniu i nazwisku jako kolejna do "obróbki telefonicznej". Uśmiech na twarzy i przerwanie rutyny cieszy, wreszcie coś się dzieje, sprzedam mu tą wielbłądzią pokrywę. Klik w "Zadzwoń" i sygnał oczekiwania. Ukradkiem kątem oka zauważa adres delikwenta i wpada w lekkie osłupienie, tudzież panikę gdyż adres jest jego adresem. Słowo się rzekło, a może tu warto powiedzieć klikło, ktoś odbiera telefon. W słuchawce call centerowiec rozpoznaje dziwnie znajomy głos. Po kilku sekundach odkrywa, że jest to jego własny głos, a numer telefonu jest jego domową stacjonarką ... Przedstawia automatycznie ofertę, "klient" odpowiada, że nie ma czasu gdyż wychodzi do pracy i żartem rzucając, że rozumie dzowniącego, gdyż sam właśnie zmierza do pracy w Call Center.


Problem nr 2:
Pracownica Call Center w chwili uniesienia z mężem zaczyna zadawać pytanie z broszurki Call Centerowej. Mąż nie może znieść już tej powtarzającej się sytuacji i zabiera żonę do psychoterapeuty.

Psychoterapeuta:
- Witam, ja jestem Marzena Dolkówna, proszę się przedstawić i zaczynamy terapię
Pracowniczka Call Center:
- Dzień dobry, Marzena Nowak, chciałabym pani zaoferować bezpłatne badanie tyczące się układu krążenia, ruchu, kostnego i nerwowego, które właśnie odbywają się w pani mieście.
-....
Psychoteraputa:
- Nie dziękuje (z irytacją w głosie)  .... ups.

Rozwiązywanie problemów:
Pokolenie callcenterowców doczekało się własnego symbolu w katalogu schorzeń. Kluby anonimowych callcenterowców działają prężnie na terenie całego kraju a abstynencja w zadawaniu pytań call centerowych daje obiecujące wyniki.

Ja osobiście zakładam klub anonimowych odbiorców telefonów z Call Center...

wtorek, 29 kwietnia 2014

Ćwiczenia fizyczne - zbawienny wpływ na cały organizm człowieka

Profesjonalny przyrząd do ćwiczeń
Czujemy się gorzej, nic nam się nie chce a przysłowiowe "Nie przejmuj się, będzie dobrze" jawi nam się jako odległa mantra. Jest na to sposób by się chciało i to nawet od razu po wstaniu z nocnego snu. Rozwiązaniem są ćwiczenia fizyczne wszelkiej maści, aktywność wyrażana na różne sposoby.

A dlaczego niby ćwiczenia fizyczne mają mieć taki wpływ?
Badania przeprowadzone przez naukowców dowodzą jednoznacznie na pływ aktywności fizycznej na sferę reakcji chemicznych zachodzących w naszym organiźmie. Wytwarzają się różne substancję a dodatkowe zapotrzebowanie na tlen w naszych mięśniach powodują łańcuch nie oczekiwanych (a może właśnie oczekiwanych) zdarzeń w naszych komórkach. Na pewno można stwierdzić wpływ na nasze samopoczucie. Hipotezy głoszą o dopalającym wpływie endorfin w naszym mózgu, ale nie bez znaczenia ma również transport hemoglobiny przez krwinki czerwone. Większe spalanie = lepsze działanie. Organizm potrafi sobie poradzić w takich sytuacjach a lepsza kondycja wzrastająca po systematycznym praktykowaniu ćwiczeń jest efektem ubocznym.

Sprawa bezsenności.
Wiele ludzi męczy się w nocnych wierceniach z powodu braku snu. Zażywają różne specyfiki, najczęściej ogłupiacze, które pozwalają udawać sen, a po których wstanie poranne z łóżka wiąże się z jeszcze większą katorgą. 100 % sposobem na insomię jest ruch, praca fizyczna najlepiej wykonywana przez dłuższy czas w ciągu. Dowód? Wystarczy przeczytać to zdanie:

Nie spałem w nocy i miałem kłopoty z zaśnięciem. Obecnie pracuję po 12 godz. na budowie. Po ok. 2 tygodniach pracy wieczorem oglądnięcie filmu kończy się na pierwszych 10 minutach, a spanie przychodzi samo i NATURALNIE. Tak organizm wie czego potrzebuje wytyrany człowiek, a jego odpowiedź jest jedna: 

BĘDZIESZ SPAĆ, NAWET NA STOJĄCO.

Sprawa nadmiaru apetytu lub jego braku.
Przy aktywności fizycznej sprawa apetytu również rozwiązuje się sama. Spalasz tyle i tyle kalorii, wiesz (tzn organizm wie:)), że jutro nie będzie taryfy uglowej i następne 3000 kcal pójdzie w eter, co powoduje jedną komendą: 

JEDZ, A TYLE ZJESZ BY STARCZYŁO, NADWYŻKI SPALISZ.

Pytanie końcowe.
Skąd się biorą leki na powyższe "sprawy". Czy przyjęcie tabletki, tudzież masaż tajski lub prądy doktora Richtera mają załatwić za nas te sprawy?  Czy wynalazki na super odchudzanie mają tu zastosowanie? Czy brak snu ma się wiązać z wizytą u lekarza i otrzymaniem recepty na stosowny zamulacz?
A może warto pójść pobiegać, zmęczyć się, poćwiczyć , robić to przez 2 tygodnie zanim zdecyduje się na wizytę u mongolskich szamanów ?

Odpowiedź zazwyczaj jest jedna: Nie chce mi się nic robić. ... to w jaki sposób mam ćwiczyć skoro mi się nie chce, więc i nie zachcę mi się chcieć bo nawet nie spróbuje ....  Hmm, może od poniedziałku zacznę, albo hmm w sumie za pół roku nowy rok  to akurat będzie jak ulał. Tymczasem zażyje sobie kapsułkę i pójdę smacznie spać, zajadając się tuż przed snem tabliczką czekolady i spoglądając ukradkiem na kolejne losy Ridża i Brook z Mody na Sukces.

niedziela, 27 kwietnia 2014

Pomysł na ... zupę chlebową (zupę czosnkową)

Miewając problem z pomysłem na danie gorące a mając pustą lodówkę zaopatrzoną tylko w cebulę, czosnek i chleb możemy stworzyć całkiem dobre danie - zupę mianowicie zupę chlebową (zupę czosnkową, wodziankę). Jak ją zrobić .... ?

Sposób przygotowania:

1. Obrać cebulę, do gotującej wody w garnku wrzucić plastry pokrojonej cebuli (pokrojonej w talarki).
2. Czosnek zsciekać nie zadrobno, tak by w zupie można było poczuć coś na zębie i wrzucić do naszego wywaru.
3. Najważniejsze - chleb pokroić w kostkę większą, ilościowo można nie skąpić gdyż zupa ta opiera się o kwas chlebowy i esencję chlebową, więc więcej głównego produktu nie zaszkodzi całości, wrzucić do wywaru.
4. Przy końcu gotowania zrobić zasmażkę, na oleju podsmażyć delikatnie cebulkę, dodać łyżkę mąki i podrumienić wszystko. Dodać do zupy. Gotować wszystko ok 10-15min.
5. Pieprz, sól do smaku.
6. Do gotowej zupy można dodać na wierzch trochę posiekanej natki pietruszki.

Zupa ta dobrze komponuje się w naczyniu z wyżłobionego chleba okrągłego. Podawać na ciepło.

Istnieje jeszcze wersja bardziej wykwintna. Do zupy podczas gotowania dodajemy serki topione, które stworzą kremową konsystencję, wersja ta jest popularna na Słowacji a zupa czosnkowa cieszy się dużą popularnością. Smacznego.

sobota, 26 kwietnia 2014

10 lat świetlnych - 10 lat w Unii Europejskiej | SPOT REKLAMOWY

To już dziesięć lat w Unii Europejskiej!

Z każdym dniem stajemy się coraz w większym stopniu Europejczykami, a podróż Polaka po krajach Europy Zachodniej nie dziwi i nie wzbudza sensacji. Samo rozróżnienie naszej nacji wiąże się z problemem, gdyż ubiór, fryzura i chód nie zdradza szczegółów pochodzenia. Czasy Jarmarków na Stadionie minęły a boisko na miarę marzeń polskiej reprezentacji w piłce nożnej jest chlubą całej Warszawy.

W telewizji ukazał się spot przypominający nam tą piękną okrągłą rocznicę:





Filmik wzbudza emocje a ciarki na plecach są obowiązkowe. Widzimy w ładny sposób przedstawioną, Polskę, która wreszcie jest Polską, nowoczesną, szybką , innowacyjną, z piękną architekturą i ludźmi Europejczykami pełną gębą. Dla kontrastu przedstawione są czarne czasy w naszej historii, babcia w berecie czy pan niosący karnister pewnie z chrzczonym paliwem. Chytający się za głowe ze zdziwienia Paul McCartney zwieńcza opowieść o szybkiej transformacji.

Uff. Jak to dobrze złapać oddech w zjednoczonej Europie ludzi równych, wolnych i połączonych braterstwem.

piątek, 25 kwietnia 2014

Trochę świeżości. Wycieczka do lasu.

W miejskiej dżungli, gdzie zamiast dębów są wielkie wieżowce a naturalny ład zajmują pięknie przystrzyżone żywopłoty i dywany traw ciężko "odświeżyć się naturalnie". Warto w celu zadbania o higienę własnej psychiki (czytaj duszy) udać się na spacer do lasu, które jeszcze otaczają miasta i do których można dotrzeć na piechotę ze swojego bloku po dłuższym marszu, a które powoli kurczą się w wyniku działalności człowieka, tracą swój charakter i są zastępowane przez harmonijne drzewka ze szkółek leśnych.

Pogoda i aura sprzyjają, wiosna w pełni a pąki na drzewach zaznaczają swój prymat. Przy wejściu do naszego lasu wchodzimy niejako w inną rzeczywistość, nic nam nie stoi na przeszkodzie a myśli klarują się zgodnie z otoczeniem. Możemy przechadzać się po wytyczonych ścieżkach, szlakach lub wybrać się na "wariata" przechodzą pomiędzy drzewostanem na chybił trafił. Przy większych, starszych skupiskach drzew i roślinności (a tymbardziej w puszczy) należy zachować szczególną ostrożność orientacyjno-terenową. Łatwo się zgubić, zboczyć z trasy a szukanie drogi powrotnej wśród drzew, które wydają się być jednym mija się z celem. Tu nadmienię, że w takiej sytuacji kieruj się w jednym kierunku (mech rośnie od strony północnej), las się zapewne skończy a ty powrócisz na łono asfaltowej jezdni.


Do lasu trzeba mieć szacunek. Przez setki lat, rosną swoim rytmem (nie wliczając lasów - szkółek leśnych, które w idealnych odstępach tworzą armię drzew a nie naturalny drzewostan) i są swoistym jednym organizmem. Nie zaśmiecaj lasu, przemieszczaj się spokojnie, bez głośnych okrzyków (ze względu na szacunek dla mieszkańców lasu), spróbuj się zbliżyć i być cząstką tegoż lasu.

Po powrocie do betonowych lasów czujemy się świeżo, jasno i klarownie. Wiemy, że w chwilach zamętu, niepokoju, problemów, hałasu i spalin samochodowych możemy udać się do naszego lasu, gdzie uda nam się nabrać dystansu do wszystkiego i pobyć trochę w naturalnym środowisku.

wtorek, 22 kwietnia 2014

Polskie Lasy Państwowe - bezkrwawa jatka w walce o Ojczyznę

etykietka leśna z roku 2029
Polskie Lasy Państwowe - bezkrwawa jatka w walce o Ojczyznę. W informacjach zwłaszcza w niektórych mediach pojawiają się wzmianki o Polskich Lasach Państwowych, które mogą przestać być państwowymi. Na pierwszy rzut oka nic takiego się nie dzieje, nowy zarządca kupując lasy zadba o nie, wygrywając przetarg za ogromną kasę nie pozostawi lasu bez opieki.

Rok 2023
Udaję się do lasu w celu pozbierania grubszych konarów (ale nie za grubych by żyć w zgodzie z miejscowym leśniczym) do sporządzenia nowych didgeridoo.  Po dłuższym czasie mam już sześć nowych patyków a na mojej drodze staje dorodny konar, lekko wykrzywiony, który zapowiada się na prawdziwą perełkę. Przy schylaniu nieoczekiwanie zostaje zaczepiony, od tyłu, przez dwóch mężczyzn o nie polskich rysach twarzy. Mówią o pilnym opuszczeniu lasu, pokazują jakieś dokumenty świadczące o niskim poziomie wilgotności ściółki leśnej a ponadto przedstawiają się jako przedstawiciele zarządcy tego terenu. Nie protestuje, rozumiem powagę sytuacji a ich zgoda na zabranie ze sobą znalezionych kawałków drewna wydaje się być bardzo miłym i przychylnym podejściem.



Rok 2029
Poranek, niebo lazurowe a słońce ładnie przygrzewa, Wczorajsze opady zwiastują obfite grzybobranie a kosz z wikliny mojej babci leży już przygotowany. Wyruszam na grzyby, wsiadam w samochód, dojeżdżam do lasku, gdzie dziadek przekazał mi swoje tajemne miejsca z dorodnymi kozakami. Postanawiam obejść las i wejść od strony północnej, z racji bliskiego położenia gospodarstw a co za tym idzie większego prawdopodobieństwa spotkania grzybiarza. Jestem już u "bram lasu" a tu ... brama + ogrodzenie. Na siatce zauważam etykietę z napisem "WSTĘP WZBRONIONY" a zamek zamykający bramę budzi respekt. Wracam nie pocieszony, jednak pomysł zakupu w tesco opakowania "Pomysł na zupę borowikową" wydaje się być strzałem w dziesiątkę.

Rok 2031
 Prymat wiedzie monitoring leśny a ciecie - strażnicy nie muszą się martwić na brak zleceń. Jednak coraz większą popularnością cieszą się czujniki ruchu, które natychmiastowo wyłapują leśnego intruza przesyłając odpowiedni alarm do centrum zarządzania. ...





niedziela, 20 kwietnia 2014

Bezgotówkowe transakcje czyli co nas czeka w systemach płatności

płatność kartą zbliżeniową
Otrzymałem nową kartę z banku wraz z listem i opisem nowej usługi płatności zbliżeniowej. Na kolorowej ulotce obrazkowo przedstawiony jest sposób używania takowej formy płatności, co napawa optymizmem z poradzeniem sobie z tą nowinką (a może już nie nowinką) techniczną. Po chwili jednak stwierdzam, że nie chciałem takowej karty a moja zgoda czy chęć napewno nie wpłynęła do banku. Postanowiłem udać się do banku w celu rozwiązania tej pomyłki.

Bank. W banku odkrywam nowy standard, który całkowicie wypiera moją starą poczciwą kartę. Starych kart już się nie produkuje, ale pocieszeniem jest że istnieje możliwość wyłączenia opcji zbliżeniowej.

Przychodzę do domu, ulotka zachęca barwami, postanawiam bliżej zapoznać się z informacjami zawartymi na niej. Na samym końcu odkrywam prawdziwą nowinkę! To już jest coś! Płatność naklejką, narazie w ofercie tylko dla zdecydowanych klientów, którzy świadomie wyrażą chęć posiadania takowej naklejki. Przez myśl przechodzą mi obrazy i myśli. Widzę szybko przesuwające się kolejki i ludzi przykładających swoje naklejki do czytnika. Większość ma naklejki na ręce co stwarza niesamowite bezpieczeństwo i wygodę. Ale naklejke można odkleić ... Hmm pewnie za kilka lat będzie coś lepszego, co się nie odklei, trzeba czekać, ale podstawy już są.

Portfele? Tak, nie są potrzebne! Już nie musimy martwić się o naszą torebkę czy kieszonkowców w autobusie. Naszą naklejkę mamy na ręce i nikt nam jej nie zabierze.
Gotówka? Tak, nie jest potrzebna! Wszystko idzie cyfrowo, a komputerowe zabezpieczenia dbają o nasze wypłaty.
Przestępstwa maleją gdyż każda operacja jest zapisywana w komputerach, przez co obrót nielegalny maleje do niesłychanie niskich poziomów.

Odnalezienie zaginionych osób? Staje się łatwiejsze - każdy krok handlowy odnotowywany jest w systemie i wiemy czy pani Basia kupiła mielonkę w Tesco w Krakowie czy na Piotrkowskiej w Łodzi.

...